Wat is het?
Het is een kunststofklei, veelzijdig en makkelijk te verwerken, dat PVC en weekmakers bevat. Fimo voldoet aan de Amerikaanse veiligheidsnorm ASTM D-4236; Creall-therm voldoet aan de Europese en Amerikaanse veiligheidsnormen EN 71-5 en ASTM (AP-NON TOXIC) en is vanzelfsprekend vrij van lood en cadmium.

Vanwege de struktuur moet men vooral Fimo Classic goed doorkneden, Fimo Soft en Creall-therm zijn makkelijker te verwerken. Eenmaal soepel is het klaar om gemodelleerd te worden.

Voordelen van dit materiaal zijn:
> je kunt er langere tijd aan werken (tussentijds eventueel stofvrij bedekken met plasticfolie).
> je kunt het werkstuk diverse keren bakken (tussentijds eventueel stofvrij bedekken met plasticfolie).
> je kunt het lakken of verven (niet echt nodig met zoveel kleuren).
> je hebt geen verlies van materiaal, alles is te hergebruiken.
> je kunt de klei vrijwel onbeperkt bewaren mits verpakt in (zacht) plastic.
> je kunt deze kunststofklei op/met allerlei materialen gebruiken (glas, hout, steen, metaal).
> je kunt je werkstuk in een normale oven bakken (als je glas meebakt, de oven niet voorverwarmen).
 

Er zijn betrekkelijk weinig nadelen van polymeerklei te noemen:
> de weekmakers in de klei kunnen hard plastic materialen aantasten. Bij gebruik van styropor het eerst inpakken in aluminiumfolie of het werkstuk vrij snel na het maken bakken.
> bepaalde kleuren (bij Fimo meer dan Creall-therm) geven af, waardoor je tussentijds je handen en eventueel gebruikt gereedschap moet wassen.
> bij het bakken ontstaat een vreemde, maar ongevaarlijke, geur (dit is de normale geur van polymeerklei). Het volstaat tijdens het bakken te luchten en na het bakken de oven te ventileren. Als je klei echter zou bakken op een temperatuur van meer dan 200 graden kan er hydrochloride gas vrijkomen, hetgeen de neus ontzettend prikkelt (meer informatie vindt u bij Glassattic en op mijn engelstalige pagina Polymerinfo.
> de prijs. Kopen tijdens een uitverkoop of op beurzen kan handig zijn én niet iedere hobbyzaak hanteert dezelfde prijs per pakje.

Denk eraan:
> je werkstuk op maximaal op 130 graden Celsius te bakken. Bij hogere temperaturen is het mogelijk dat je werkstuk verkleurt of enigszins verbrandt.
> na het bakken de werkstukjes goed, bij voorkeur in de oven, te laten afkoelen. Pas na het afkoelen is de klei uitgehard.
> dat het bakken je werkstuk wat donkerder van kleur maakt!
> bij kwetsbare werkstukjes de baktijd te verlengen (tot ongeveer 1 uur is mogelijk; je creatie wordt dan steviger); NIET de temperatuur verhogen!

Bent u geïnteresseerd in het ontstaan van polymeerklei, leest u dan mijn engelstalige pagina Polymerinfo.